احمدرضا احمدی (زاده ۳۰ اردیبهشت ۱۳۱۹ در کرمان) شاعر و نمایشنامهنویس و نقّاش ایرانی است.
آشنایی عمیق او با شعر و ادبیات کهن ایران و شعر نیما دستمایهای شد تا حرکتی کاملاً متفاوت را در شعر معاصر آغاز و پیریزی کند. از بیست سالگی بهطور جدی به سرودن شعر پرداخت. وی نخستین مجموعه شعرش را با عنوان طرح در سال ۱۳۴۰ منتشر کرد که توجه بسیاری از شاعران و منتقدان دهه ۴۰ را جلب کرد. وی همچنین آثاری در ادبیات کودک و نوجوان دارد.اگر سخنی به گزاف گفتم / اما سرانجام پناه من در شعر بود / به پناهگاه شعر آمدم / پروانه ها پراکنده شدند / خرگوشان سراسیمه شدند دویدند / نمی دانستند به کدام جهت باید / بدوند / نیمروز خشک می شد و برگ ها بر زمین / می ریخت / شگفت بود گذشته ما / و در آینده هم می دانستیم غمگین و خنثی هستیم / پس زمان حال در دستان ما کش می آمد و / می پوسید