احمدرضا احمدی (زاده ۳۰ اردیبهشت ۱۳۱۹ در کرمان) شاعر و نمایشنامهنویس و نقّاش ایرانی است.
آشنایی عمیق او با شعر و ادبیات کهن ایران و شعر نیما دستمایهای شد تا حرکتی کاملاً متفاوت را در شعر معاصر آغاز و پیریزی کند. از بیست سالگی بهطور جدی به سرودن شعر پرداخت. وی نخستین مجموعه شعرش را با عنوان طرح در سال ۱۳۴۰ منتشر کرد که توجه بسیاری از شاعران و منتقدان دهه ۴۰ را جلب کرد. وی همچنین آثاری در ادبیات کودک و نوجوان دارد.از بین شعرهایی ک خواندم ، آقای احمدی جور دیگری شعرهایشان ساده و دلنشینند .. آنقد هربیت را شیوا و زیبا و راحت میسرایند که به وجودت میچسبد .. آنقدر چیزهای ساده یا بی اهمیت را زیبا بیان میکنند که هرچیزی در دید آدم تغییر میکند . حتی یک فنجان یا خودکار..
اشعاری بسیار زیبا و لطیف با استعارههای خاص و متفاوت درباره مضامین و احساسات مختلف از جمله عشق، عدم و نیستی. اتوبوسها از مسافران خالی میشد و پر میشد ما در ازدحام مسافران پریشان و حیران ساعتهای مان را به مسافران فروختیم که زمان را گم کنیم...