احمدرضا احمدی (زاده ۳۰ اردیبهشت ۱۳۱۹ در کرمان) شاعر و نمایشنامهنویس و نقّاش ایرانی است.
آشنایی عمیق او با شعر و ادبیات کهن ایران و شعر نیما دستمایهای شد تا حرکتی کاملاً متفاوت را در شعر معاصر آغاز و پیریزی کند. از بیست سالگی بهطور جدی به سرودن شعر پرداخت. وی نخستین مجموعه شعرش را با عنوان طرح در سال ۱۳۴۰ منتشر کرد که توجه بسیاری از شاعران و منتقدان دهه ۴۰ را جلب کرد. وی همچنین آثاری در ادبیات کودک و نوجوان دارد.از دورها خبر ندارم / و نزدیکم بوی رخوت می دهد / هرچه را که به دست آورده ام / باخته ام / در گمنامی / سراغ شاعرانی را می گیرم / که عجله کردند و زود مردند / ساقه های خشک گیاه / در کنارم از باد می لغزند / بسوی ناکامی و تلخی / می روند / چاره ای نیست / باید همه چیز را قبول کرد / و ساکت بود / گل ها در انزوایشان پژمرده / می شوند / و تسلیم باد می شوند.