احمدرضا احمدی (زاده ۳۰ اردیبهشت ۱۳۱۹ در کرمان) شاعر و نمایشنامهنویس و نقّاش ایرانی است.
آشنایی عمیق او با شعر و ادبیات کهن ایران و شعر نیما دستمایهای شد تا حرکتی کاملاً متفاوت را در شعر معاصر آغاز و پیریزی کند. از بیست سالگی بهطور جدی به سرودن شعر پرداخت. وی نخستین مجموعه شعرش را با عنوان طرح در سال ۱۳۴۰ منتشر کرد که توجه بسیاری از شاعران و منتقدان دهه ۴۰ را جلب کرد. وی همچنین آثاری در ادبیات کودک و نوجوان دارد.برای تنهایی ابدی ما / چه فرقی می کند / که آب دریا / شور باشد یا شیرین / اگر دریا طغیان کند / تنهایی ابدی ما / در لایتناهی گم می شود.
در اضطراب بادهای پاییزی همچون اراده ی لرزان من بر زمین و آسمان بر شب و روز لغزان می وزند کسی هم تعجب نمی کند که در این وزش باد چگونه هنوز زنده است سنگی از زمین برمی دارم به سوی باد پرتاب می کنم سرعت باد دو برابر می شود به من می آموزد که من چه قدر تنها و مدام در اضطرابم