کتاب تاریخچه انقلابات جهان-جلد2

Tarikhche Enghelabat
انقلاب هند-انقلاب پاکستان
کد کتاب : 73601
شابک : 978-2000951162
قطع : رقعی
تعداد صفحه : 420
سال انتشار شمسی : 1400
نوع جلد : شومیز
سری چاپ : 2
زودترین زمان ارسال : 26 آذر

معرفی کتاب تاریخچه انقلابات جهان-جلد2 اثر حبیب الله شاملویی

تاریخچه انقلابات جهان شامل دو انقلاب: (هندوستان و پاکستان) است. کتاب در ابتدا به انقلاب کشور پرجمعیت و پهناوری همچون کشور هندوستان که از لحاظ شرایط خاص اقلیمی و انسانی یکی از استثناترین کشورهای جهان است، می پردازد و سپس انقلاب پاکستان را تشریح می کند. این اثر انقلاب آزادی خواهی و استقلال طلبی هندوستان و کشور و ملت همسایه آن پاکستان را از لحاظ رویدادهای مهم آنها، انقلابات تاریخی و اهمیتشان، جمعیت، مردان و شخصیت های بزرگ آنان، اقدامات و….مورد نقد و بررسی قرار داده است.

کتاب تاریخچه انقلابات جهان-جلد2

دسته بندی های کتاب تاریخچه انقلابات جهان-جلد2
قسمت هایی از کتاب تاریخچه انقلابات جهان-جلد2 (لذت متن)
نهرو، مردی که بعد از استقلال هندوستان به پاس مبارزات شبانه روزی خویش به نخست وزیری هند رسید (در ضمن اینکه سیاستمداری ورزیده و مبارز بود، در ادب و تاریخ و جامعه شناسی نیز دست داشت) در مورد شیوه نفوذ استعماری در هند گفته بود: (…خنده استعمار به مراتب وحشتناکتر و پرتلفات تر از گلوله های آن است و استعمار با این سلاح بر هندوستان دست یافت زیرا کمتر هندی و کمتر آسائی را می توان یافت که لبخند دوستانه را دوستانه پاسخ نگوید… و استعمار از این خصیصه ذاتی هندی ها بهترین استفاده را کرد…) نهرو، راست می گفت و در ضمن، استعمار نیز درست عمل می کرد زیرا اگر در آمریکا، استعمارگران با مردمی وحشی! روبرو بودند، در آسیا ملت های متمدن با تاریخ های بیش از هزار سال در مقابل آنان قرار داشتند. از سوی دیگر اولین کشتی های بازرگانی که ظاهرا برای تجارت و باطنا برای اجرای مقاصد سیاسی و استعماری به سواحل هندوستان رسیدند، متعلق به شرکت های تجارتی فرانسوی و انگلیسی بودند. اشخاص مختلف، مخصوصا تجار بنادر و صرافان پولدار، و توانگر شهرها، سرمایه ای ترتیب می دادند و کاروانی از کشتی های مختلف را به آسیا می فرستادند. همه افرادی که به هندوستان می رفتند، اعم از دریانوردان و حسابداران و نمایندگان بازرگانی و دیگر ماموران، همه غیرنظامی بودند و در ضمن برای اینکه از حمایت دولت های خود نیز برخوردار باشند، سهمی از آنچه بدست می آوردند (و در حقیقت باید گفت که می چاپیدند!) برای دولت کنار می گذاشتند و این سهمیه بعدها بقدری زیاد شد که دولت های استعماری تصمیم گرفتند که حمایت های خود را بیشتر و جدی تر (و با برنامه تر!) کنند و نکته جالب توجه اینجا بود که هر دولت استعماری برنامه حمایتی خود را از گروه های اعزامی موقعی جدی تر و وسیع تر می کرد که موفقیت هیات های تجارتی در سرزمین های موردنظر بیشتر و موقعیت آنها مستحکم تر می شد.