کتابی عمیقا تفکربرانگیز درباره ی عشق و مرگ.
مقاله ای شکوهمند.
اثری تکان دهنده به قلم هنرمندی بزرگ.
همه چیز را مدیون آنانم. اساسا همه چیز را: نامم، نشانی ام، بینی ام، پوستم، رنگ موهایم، حیاتم، نهان ترین افکارم، رویاهایم و حتی مکان و زمان مرگم را. به گاه تولدم، انسان ها به کار تقدیرم آمده اند.
همیشه بسی دیر است. بسی دیر برای آمدن، بسی دیر برای اجتناب از صلیب رنج.
می توانستم زاده ی هر جا باشم. بر حسب تصادف این جا زاده شده ام. اما دیری نمی گذرد که این گونه تصادف، تبدیل به تقدیر می شود.