«نقد حکمت عامیانه» نام بخش اول کتاب سیمون دوبووار با همین نام است که در آن این نویسنده، متفکر و فیلسوف اگزیستانسیالیست فرانسوی در خطابهای غرا به نقد مخالفان تفکر اگزیستانسیالیستی و برداشت سطحی برخی از منتقدان میپردازد. احتمالا افسانۀ سیزیف را شنیدهاید. سیمون دوبووار شأن انسان را خلاف چنین دور باطلی متصور شده و از نظر او علاوهبر جبر ناعادلانهای که بر سرنوشت آدمیان حکمفرماست، اختیاراتی برای حتی شوربختترین انسانها وجود دارد که به زندگی آنان معنا میبخشد.
«آرمانگرایی اخلاقی و واقعگرایی سیاسی» عنوانیست که به بخش دوم کتاب «نقد حکمت عامیانه» دادهشده است. دوبووار تقابلات فکری و اخلاقی عملگرایان و اخلاقگرایان را مورد بررسی قرار داده و با اشاره به مستندات تاریخی، دینی و افسانهها، مباحثهای بین طرفین ایجاد میکند تا خواننده را وادار به قضاوت کند.
در بخش سوم کتاب با نام «ادبیات و فلسفه»، بار دیگر تأثیر غیرقابلانکار فلسفیدن در ادبیات که هم نویسنده و هم خواننده از آن بهره میجویند، مورد بحث قرار گرفته است؛ همانطور که دوبووار میگوید: «خواننده از خود سوال میکند، شک میکند، انتخاب میکند و این پرورش آمیخته به تردید اندیشه نعمتی است که هیچ آموزش مسلکی جانشین آن نمیتواند باشد».
انتقام، مجازات، کینهورزی و هرآنچه اخلاقیات را به مسائل حقوقی مرتبط میسازد، در فصل «چشم دربرابر چشم» آمده، سیمون دوبووار به واسطۀ تجربۀ خود در مسائل حقوقی، این مقاله در مورد عدالت را بهخوبی نگاشته است.
این چهار مقاله توسط سیمون دوبووار در سال 1963 انتشار یافته بود که پس از سالها گردآوریشده و در این کتاب ارزشمند به چاپ رسیده است.
کتاب نقد حکمت عامیانه