کتاب زرد و صورتی

کتاب «زرد و صورتی» نوشته‌ی ویلیام استیگ، داستان دو آدمک چوبی به رنگ زرد و صورتی است که ناگهان در یک فضا بیدار می‌شوند. آن‌ها هیچ خاطره‌ای از چگونگی پیدایش یا گذشته‌ی خود ندارند و به همین دلیل شروع به گفت‌وگو درباره اینکه چه کسی یا چه چیزی آن‌ها را ساخته است می‌کنند. در جریان داستان، زرد و صورتی درباره‌ی امکان‌های مختلف صحبت می‌کنند. زرد فرض می‌گیرد که آن‌ها ممکن است بر اثر یک‌سری اتفاقات طبیعی و تصادفی به وجود آمده باشند. او برای این نظرش توضیحاتی ارائه می‌دهد که بیشتر شبیه گمانه‌زنی است. در مقابل، صورتی این احتمال را غیرمنطقی می‌داند و معتقد است که کسی باید آن‌ها را با هدف و نقشه ساخته باشد.
بخش عمده‌ی کتاب به گفت‌وگو و بحث این دو شخصیت درباره‌ی منشأ وجودشان اختصاص دارد. آن‌ها تلاش می‌کنند بر اساس ظاهر، ساختار و شرایطشان، به نتیجه‌ای برسند. در نهایت، مردی وارد صحنه می‌شود و آدمک‌ها را با خودش می‌برد. او فقط می‌گوید: «خوب، خشک شده‌ن!» و پاسخ مشخصی به هیچ‌کدام از سوال‌های آن‌ها داده نمی‌شود. کتاب به شکل ساده‌ای سوالاتی درباره‌ی آفرینش، تصادف در مقابل طراحی، و وجود خالق را مطرح می‌کند، بدون آنکه پاسخ قطعی ارائه دهد. مخاطب (چه کودک و چه بزرگ‌سال) در پایان با پرسش‌هایی روبه‌رو می‌شود که می‌تواند منجر به تأمل شخصی یا گفت‌وگوی فلسفی شود. متن کتاب مختصر است و تصاویر نقاشی‌شده با رنگ‌های محدود، فضای داستان را پشتیبانی می‌کنند.