لئوناردو پادورا اگرچه دوست ندارد از سیاست بنویسد ولی رمان های نوآرش نقد وضعیت حاکم است. رمان های او از سیاست روزمره می گذرد تا با احضار تاریخ مسائل بنیادی تری طرح کند چنان که با روایت انقلاب روسیه در رمان حاضر، و تصویر قرن طلایی هفده در هلند در رمان مرتدها، کوبای امروز را فرا می خواند تا در این فراخوان، حسب حال جمعی خود را در حدیث دیگران باز گوید و در خلال آن، آرمانشهر، فردیت و آزادی را به پرسش بکشد. ره آورد شیوه بدیع او در رمان نویسی به ویژه در این رمان که عموما آن را شاهکار پادورا می دانند جوایز متعددی از جمله آستوریاس، جایزه ملی ادبیات کوبا، جایزه روژه کیوا و جایزه دشیل همت... است.
کتاب مردی که سگ ها را دوست داشت
نو نوشت