مجموعهی حاضر در فصل نخست، شامل اصول کلی فلسفهی هند به همراه طرحی اجمالی از هر مکتب است. در این بخش مباحثی نظیر "ماهیت فلسفه"، "معنا و قلمرو و فلسفهی هند"، "مکتبهای فلسفی هند"، "جایگاه مرجعیت و احتجاج عقلانی در فلسفهی هند"، "چگونگی تکوین فلسفهی هند"، "وجوه اشتراک مکتبهای فلسفی هند" و "زمینه و پیشینهی زمان و مکان این مکاتب"، بازگو شدهاند. در فصلهای بعدی کتاب، دیدگاههای برخی مکاتب فلسفی هند نظیر مکتب "چارواکا"، جایتا"، "بودا"، "نیایا"، "وی شه شیکا"، "سانک های"، "یوگا"، "میمامسا" و "ودانتا" مطرح میشود. از وجوه مشترک این مکاتب، میتوان به این موارد، اشاره کرد: "چگونگی زیستن به بهترین نحو ممکن"، "توجه به رنج انسان در زندگی که با بدبینی آغاز میشود، اما با تراژدی و یاس به پایان نمیرسد"، "اعتقاد به یک نظم اخلاقی لایزال در هستی"، "هستی را منزلگاه اخلاق دانستن"، "جهل نسبت به واقعیت، یگانه علت رنج و اسارت"، "مراقبهی (مدیتیشن) مداوم"، "مهار نفس برای تمرکز ذهن بر روی حقایق نظری" و "اعتقاد به رهایی و آزادی به منزلهی والاترین هدف زندگی".
کتاب معرفی مکتب های فلسفی هند