مردی که در صفر نشسته، ترسی عجیب وجودش را فرا گرفته است. اون در هیچ و عدم زندگی می‌کند. در شعرهایش یک پایش در مرگ است و پای دیگرش در زندگی. مرگش نرسیدن به عشق است و زندگی‌اش رویای رسیدن به عشق. شاعر در این کتاب با زبانی نزدیک به دکلماسیون طبیعی کلام و با بیانی حسرت‌آور سعی می‌کند تا مرگ را که از نظر او دوری از معشوق و نرسیدن به اوست به تصویر بکشد. شعر محمودیان بیشتر در جهان مدرن اتفاق می‌افتد و از این نظر، مخاطب با او همذات پنداری بهتری می‌کند.
ایهام