خدا نخواست وگرنه دلم تو را می خواست دلت نصیب دلم بود اگر خدا می خواست خدا نخواست، وگرنه خودت که می دانی عبور ثانیه ها هر نفس تو را می خواست سکوت حنجره ام بی صدا ترک می خورد و عشق آمده بود و تو را ز ما می خواست دلم به لهجە بارانی اش غزل می خواند تو بودی آنچه که او با «خدا خدا» می خواست ببین چه قدر زلالی که دل حضورت را ّ میان زمزمه ی سبز ربنا می خواست