افرادی در کشورهای مختلف و در قرون گذشته بوده‌اند که به رغم داشتن نوعی معلولیت، داستان‌نویس، طنزپرداز، رمان نگار به نامی شده‌اند و گاه شهرت آنان جهانی شده است. مهم این است که استعداد و توانایی‌های این‌گونه افراد در به هنگام، شناسایی و امکانات لازم و مورد نیازشان را فراهم آورده‌اند. اکنون به افرادی که در نویسندگی شهرت جهانی دارند و نیز دارای نوعی معلولیت بوده‌اند اشاره می‌کنم: عبداللّه ابوالبقاء نویسنده و پژوهشگر (درگذشت ۶۱۶ق)؛ ابوالجارود خراسانی تفسیر نگار (درگذشت ۱۵۰ق)؛ طه حسین صاحب کتاب‌ها و مقالات بسیار (درگذشت ۱۹۷۳م)؛ محمد قاضی مترجم و نویسنده (درگذشت ۱۳۷۶)؛ سید نعمت‌الله جزایری فقیه دارای چندین کتاب از جمله کتابی در طنز (درگذشت ۱۷۰۰م)؛ محمود اعتمادزاده مترجم و نویسنده (درگذشت ۱۳۸۵)؛ احمد ارموی شاعر و نویسنده (اهل ارومیه). اینها از جمله افرادی هستند که در گذشته می‌زیسته‌اند و در این دوره هم شخصیت‌های بسیاری که نابینا، ناشنوا و جسمی حرکتی هستند، در عین حال نویسنده، مترجم و صاحب آثار بسیاری می‌باشند. پری زنگنه، یدالله قربعلی، موسی عصمتی، عبدالعزیز واحدی، منصور برجیان، کامران عاروان، علیرضا دردشتی و صدها نام دیگر می‌توان فهرست کرد که به عنوان نویسنده و پژوهشگر، آثاری را پدید آورده و آثارشان با استقبال مواجه شده و نیز شهرت کشوری یا جهانی پیدا کرده‌اند.
کتاب پشیمون شدی پولت رو پس میدم
توانمندان