«خدا خود مرا تنها آفرید، من غریبم و غریب را کاروانسرا لایق است خدای را بندگانتد که کسی طاقت غم ایشان ندارد و کسی طاقت شادی ایشان را ندارد» این غربت به حدی است که حتی برخی منکر وجود وی شده اند ، اما واقع بینان و محققان ما در این تردید نکرده اند که محمد بن علی ملک داد تبریزی ملقب به شمس الدین و به گفته مولوی، خسرو اعظم ، خداوند خداوندان اسرار، سلطان سلطانان جان ، جان جان حان ، نور مطلق ، شمع نه فلک ، بحر رحمت ، مفخر آفاق ، خورشید لطف ، شمس الحق تبریزی ، شمس الشموس و... وجودی است که از بسیاری از موجودات واقعی تر بیان دیگر حقیقی تر است.
متن کتاب