رهبر جامعۀ شیعه اسماعیلی «عبدالله المهدی» پس از یک دورۀ درازمدت استتار در سال 297 هجری قمری نخستین امامت-خلافت فاطمیان و حکومت یک دودمان شیعی را پایهگذاری کرد. این امپراتوری شیعی در اوج خود از کرانههای اقیانوس اطلس، در امتداد سواحل جنوبی دریای مدیترانه تا دو سوی دریای سرخ شامل مکه و مدینه گسترش داشت. جلد اول از دو جلد «فاطمیان» تاریخ مختصر دوران گسترش این امپراتوری تا فتح مصر و انتقال پایتخت به قاهرۀ امروزی در سال 362 هجری قمری را در برمیگیرد. خواننده در سفری تاریخی از پایتختهای آغازین فاطمیان در غرب «قیروان-مهدیه-منصوریه» به پایتخت بعدی قاهره میرود. جلد دوم دوران دویست سالۀ امامت-خلافت فاطمیان در قاهره و افول نفوذشان در مغرب است.
کتاب فاطمیان