کتاب تاریخ تشیع

مسلمانان شیعه نقشی تعیین کننده در پیشبرد دستاوردهای تمدنی اسلام ایفا کرده اند. در واقع علما و ادبای شیعه از شاخه ها و مناطق مختلف، اعم از دانشمندان، فیلسوفان، متکلمان، فقها و شعرا در اندیشه و فرهنگ اسلامی سهم بسزایی داشته اند. همچنین سلسله‌های شیعی، خانواده‌ها یا حاکمان فردی متعددی وجود داشته‌اند که از علما، شاعران و هنرمندان و نیز موسسات مختلف آموزشی در اسلام حمایت می‌کردند. با این حال، اسلام شیعی، علیرغم اهمیتی که دارد، در غرب کمتر مورد توجه علمی قرار گرفته است، و زمانی که درباره آن، چه به طور کلی و چه بر حسب برخی از زیرشاخه‌های آن، بحث شده است، معمولا در حاشیه به عنوان یک فرقه برخورد می‌شود. کتاب «تاریخ تشیع» با تکیه بر یافته‌های پراکنده پژوهش‌های مدرن در این زمینه تلاش می‌کند تا دوران شکل‌گیری اسلام شیعی را تبیین کند، زمانی که گروه‌ها و مکتب‌های فکری مسلمان زیادی در حال تشریح مواضع اعتقادی خود بودند.
فصول بعدی به تاریخ اتناعشریان یا اثنی عشری، اسماعیلیه، زیدیه و نصیریان (که اکنون در سوریه بیشتر به علویان معروف است) اختصاص دارد، چهار جامعه ای که تقریبا کل شیعیان را تشکیل می دهند. کتاب تاریخ تشیع نتیجه یک بررسی جامع از اسلام شیعی است که به عنوان یک اثر مرجع در دسترس برای دانشگاهیان در مطالعات اسلامی و خاورمیانه است.