محمود درویش (زادهٔ ۱۳ مارس ۱۹۴۱ – ۹ اوت ۲۰۰۸) شاعر و نویسنده فلسطینی بود. او بیش از سی دفتر شعر منتشر کرد و شعرهای او که بیشتر به مسئله فلسطین مربوط میشد در بین خوانندگان عرب و غیر عرب شهرت و محبوبیت داشت. برخی از شعرهای او به فارسی ترجمه و منتشر شدهاست. وی مدتی عضو سازمان آزادیبخش فلسطین بود و در ۱۹۹۳ در اعتراض به پذیرش پیمان اسلو از این سازمان استعفا داد. درویش از تشکیل دولتی مستقل در کنار کشور اسرائیل دفاع میکرد. او میهنپرستی بود که با گرایشهای یهودیستیزی، مخالف بود اما صهیونیسم را دشمن بشریت میدانست و هرگز در مقابل تجاوزگریهای رژیم صهیونیستی سکوت نکرد. خود او به خوبی به زبان عبری حرف میزد و با فرهنگ یهودیان آشنایی داشت و دوستان یهودی ضد رژیم صهیونیستی زیادی داشت.
اینجا دستی وجود دارد که بر روزهایم چیره می شود و حرف هایم را می دزدد. ای درخت غمگین! ای درخت زرین بالاتر برو! گلایه هایم را بشنو! آتش بگیر تا تو را درطلوع خاکستر بنگرم! هر بار که ستاره ای را گم کردم راه ستارگان گم شد و بعد خودم را گم کردم ای درخت پاییز منفجر شو تا پنجره در پنجره گشوده شوم آزادی، زبان من است: سلام بر آنان که بیهوده دوستشان دارم سلام بر آنان که با زخم های من روشن شده اند!
شعر اثر پروانه ای خیلی خوب ترجممه شده بود
عاشق محمود درویش هستم، این کتاب جالب بود
به این زودی چاپ دوم شد؟
شعری از این کتاب وطن من چمدان است از محمود درویش به ترجمه یدالله گودرزی با نام اثرِ پروانه ای بخوانید. (اثر پروانه ای نام پدیده ای علمی است مبتنی برنظریه آشوب که بر اساس آن، رخدادهای بسیار کوچک میتوانند سبب اتفاقات بزرگ و باورنکردنی شوند.) اثرِ پروانه ای دیده نمیشود اثرِ پروانه ای از میان نمیرود، جاذبه ای مرموز است که معنا را میسازد و هنگامی که راه، روشن شد میرود. اثرِ پروانه ای بی وزنیِ ابدیِ روزهاست میلِ فرارفتن است و درخشش. نشانه ای است نهان شده در نور که از کرانهی معنا به سوی واژهها رهنمونمان میکند، مثل یک آهنگ است که میخواهد چیزی بگوید اما به سایه بسنده میکند و چیزی نمیگوید! اثر پروانه ای دیده نمیشود اثر پروانه ای از میان نمیرود!
آزادی، زبان من است: سلام بر آنان که بیهوده دوستشان دارم. سلام بر آنان که با زخمهای من روشن شده اند!
عالی بود محمود درویش
کتاب دلنشینی است. خوندمش لذت بردم