انگار چند روز پیش بود، در کلانتری بخش در کاشان نشسته بودم و به شکایات ارباب رجوع رسیدگی می کردم. یکی از مأمورین به همراه مردی متوسط القامه و لاغراندام با چهره ای گندمگون، صورتی لاغر، ابروانی پرپشت، بینی قلمی و محاسنی مشکی به کلانتری آمد و گفت: ایشان (اشاره به سهراب سپهری) در خیابان امیرکبیر با دوچرخه سواری تصادف کرده که در نتیجه راکب دوچرخه مصدوم شده و او را به بیمارستان منتقل کرده اند و ایشان را که به نظر می رسد فردی اروپایی باشد، به کلانتری دلالت نمودم. ولی سهراب سپهری بلافاصله گفت: مأمور شما مرا نمی شناسد؛ من اهل کاشانم، نامم سهراب، فامیلی ام سپهری، فرزند اسدالله و شغلم نقاشی است.