این کتاب از ساختار متنی خوبی برخوردار نیست و بیشتر تلگرافی و نقدهای آن از بن مایههای بسیار سطحی برخوردار است. عیب میجمله چو گفتی هنرش نیر بگو. برای واکاوی هر شخصیت ادبی نقاط ضعف و مثبت او را باید در کنار هم مورد ارزیابی قرار داد تا در نهایت بتوان به یک نتیجه هدفمند دست یافت. از خواندن این کتاب توشه ای بر نگرفتم.
کتابی که حقیقتا به قصد تخریب احمد شاملو و با منبع اطلاعاتی همچون روزنامه کیهان گردآوری شده ، غافل از اینکه کسانی که علاقمند به آثار شاملو هستند هوشیارتر از اینند که با چنین لجن پراکنی هایی سره را از نا سره تشخیص ندهند.
رضا زرین آبادی - کاربر سایت
شخصیت اجتماعیِ هر هنرمند - به مثابهٔ یک انسان - برگرفته از افکار ، گفتار و رفتارش میباشد که الزاماً با شخصیتِ هنری اش - که زائیدهٔ استعداد و توانمندیهای ذاتیِ اوست - مطابقت ندارد. نسبتِ دوری و نزدیکی این دو شخصیت در هر فرد ، به فراخورِ موقعیت و شرایطِ زندگیِ او در جامعه متفاوت است ، در کسانی فاصله ، نسبتاً زیاد و در کسانی فاصله ، کمتر میباشد. مثالهای زیادی از هنرمندانِ عرصههای مختلف از جمله موسیقی ، سینما ، نقاشی و ... میتوان ذکر کرد که در آنها تفاوتِ شخصیتهای اجتماعی و هنری شان به وضوح آشکار است. احمد شاملو از تأثیرگذارترین شاعران معاصر است که میتوان او را - بدون تردید - در زمرهٔ چهرههای ماندگارِ هنری و ادبی ایران دانست اما اظهارنظرهای او در خصوص بزرگان شعر و ادب ایران - از جمله فردوسی و سعدی - و اظهارنظرِ نه چندان علمی و منصفانه اش در بارهٔ موسیقی سنتی ایران ، فاصلهٔ شخصیتِ اجتماعیِ او را با شخصیتِ هنری اش ، قابل توجه کرده است. کتابِ «احمد شاملو در پسِ آینه» تحقیقِ مستند ، مستدل و منصفانه ای برای نشان دادن این فاصله میباشد
شخصیت اجتماعیِ هر هنرمند - به مثابهٔ یک انسان - برگرفته از افکار ، گفتار و رفتارش میباشد که الزاماً با شخصیتِ هنری اش - که زائیدهٔ استعداد و توانمندیهای ذاتیِ اوست - مطابقت ندارد. نسبتِ دوری و نزدیکی این دو شخصیت در هر فرد ، به فراخورِ موقعیت و شرایطِ زندگیِ او در جامعه متفاوت است ، در کسانی فاصله ، نسبتاً زیاد و در کسانی فاصله ، کمتر میباشد. مثالهای زیادی از هنرمندانِ عرصههای مختلف از جمله موسیقی ، سینما ، نقاشی و ... میتوان ذکر کرد که در آنها تفاوتِ شخصیتهای اجتماعی و هنری شان به وضوح آشکار است. احمد شاملو از تأثیرگذارترین شاعران معاصر است که میتوان او را - بدون تردید - در زمرهٔ چهرههای ماندگارِ هنری و ادبی ایران دانست اما اظهارنظرهای او در خصوص بزرگان شعر و ادب ایران - از جمله فردوسی و سعدی - و اظهارنظرِ نه چندان علمی و منصفانه اش در بارهٔ موسیقی سنتی ایران ، فاصلهٔ شخصیتِ اجتماعیِ او را با شخصیتِ هنری اش ، قابل توجه کرده است. کتابِ «احمد شاملو در پسِ آینه» تحقیقِ مستند ، مستدل و منصفانه ای برای نشان دادن این فاصله میباشد.
افراد نون به نرخ روزخوری مثل بهرام گرامی و عباس میلانی،چون کوچکند به هر نحوی به بزرگان چنگ میاندازند تا به خیال خام خودشان بزرگ شوند. اما دریغ از این خیال پوچ! شاملو هرگز با دست آویزی این نوابلهان به ظاهر روشن فکر،ولی در باطن خاموش و تاریک، کوچک نخواهد شد، شاملو همیشه بزرگ بوده و بزرگ خواهد ماند.و این دست افراد روز به روز حقیرتر خواهند شد....کتابی سراسر دروغ و حسادت
این آق بهرام با رفرنس دادن به رئیس ساواک نشون داده که از کی جیره مواجب گرفته برای اظهار ترهات مزخرفش! خجالتآوره که تو سن ۸۰ سالگی برای دیده شدن، چنین چرندیاتی ببافی تا بتونی تو عمرت حداقل یک کتاب چاپ کرده باشی. دستاورد شاملو نوآوری در هرعرصه ای بوده که پا گذشته، ولی این آقای مجهول الهویه کیه و تا حالا چند خط ادبیات تولید کرده که جرئت کرده این مزخرفات را چاپ کنه.