مسئلهی کار خانگی به خاصه از دههی 1970، یکی از مهمترین بحثهای جنبشهای فمینیستی بوده و دهها نویسنده و متفکر مارکسیست در سرتاسر جهان به آن پرداخته و مفصلبندیاش کردهاند. امروز همهی ما میدانیم که هر جنبش اجتماعی، ابتدای به ساکن باید مواجههاش را با مسئلهی نابرابری توضیح داده و اگر مبنایش مبارزه با هر فرمی از تبعیض و نابرابریست، راهی ندارد جز رجوع به ریشهها. کتاب «انقلاب در نقطهی صفر: کار خانگی، بازتولید و مبارزه فمینیستی» مجموعه مقالههای «سیلویا فدریچی» در تحلیل، تفسیر و پرابلمتیک کردن کار خانگیست که تا همین امروز در هزارهی سوم، میلیونها زن در سراسر جهان با آن درگیرند. کار بیدستمزد از زمانهی بردهداری تا لحظهی اکنون، موضوعیتش را از دست نداده و همانطور که در روند تکامل مناسبات سرمایهداری، همهی مناسبات اجتماعی به استیلای سرمایه در آمدهاند، بهقول ماریو ترونتی: «تمایز بین جامعه و کارخانه ازبین میرود، بهطوریکه جامعه به کارخانه، و مناسبات اجتماعی مستقیما به مناسبات تولید بدل میشوند»؛ فدریچی معتقد است که «مسیر تولید سرمایهداری و کارخانهی اجتماعیای که از آن تولید شده، در وهلهی اول و مهمتر از همه از آشپزخانه، اتاق خواب و خانه، یعنی مراکز تولید نیروی کار آغاز میشود و سپس به کارخانهها، مدارس، دفاتر و آزمایشگاهها میرسد.» اهمیت کتاب انقلاب در نقطهی صفر، از همین رویکرد مترقی نشأت گرفته و تکتک مقالههای آن، قدم به قدم با در نظر گرفتن همهی نظرگاههای متناظر و وضعیتهای تاریخی و سیاسی دهههای اخیر، در اوج رادیکالیسم الزامی فمینیسم مارکسیست، پشتوانهی نظری شگرفی برای مبارزات زنان و جنبشهای رهاییبخش در اینجا و همهجاست!
کتاب انقلاب در نقطه صفر