کتاب کالیبان و ساحره

دولت و نیز مردان، بدن زنان را تصاحب کرده و آن را واداشته اند همچون وسیله ای برای بازتولید و انباشت کار کارکرد داشته باشد. از این رو، اهمیتی که بدن در تمامی سویه های خود مادری، وضع حمل، امور جنسی در نظریه فمینیستی و تاریخ زنان کسب کرده فراموش نشده است. کالیبان و ساحره این بینش فمینیستی را نیز تأیید می کند که بدن را با سپهر خصوصی یکی نمی داند و در این راستا، از «سیاست بدن» سخن می گوید. به علاوه، کتاب پیش رو شرح می دهد که چگونه بدن می تواند برای زنان سرچشمه هویت و همزمان زندان باشد، و چرا این امر به باور فمینیست ها بسیار مهم، و همزمان ارزش گذاری آن بسیار مسئله ساز است. بنابراین عجیب نیست که خشونت و برده سازی با ابعاد عظیم در دستور کار قرار دارد، همان طور که در دوران «گذار» قرار داشت، با این تفاوت که فاتحان امروز مأموران بانک جهانی و صندوق بین المللی پول هستند، که همچنان درباره ارزش یک پنی پول برای همان مردمی موعظه می کنند که قدرت های مسلط جهانی برای سده ها از آنان سرقت کرده اند و به بینوایی کشانده اند. بار دیگر، بخش بزرگی از خشونت اعمال شده مستقیما زنان را هدف می گیرد، چرا که در عصر کامپیوتر، فتح بدن زنانه هنوز پیش شرط انباشت کار و ثروت است، همان طور که سرمایه گذاری های رسمی در توسعه تکنولوژی های تولیدمثلی نشان می دهد. تکنولوژی هایی که بیش از هر زمان دیگر زنان را به زهدان تقلیل می دهد. همچنین «زنانه سازی فقر» که با گسترش جهانی سازی همراه شده اهمیت تازه ای می یابد، اگر به خاطر بیاوریم که این نخستین تأثیر رشد سرمایه داری بر زندگی زنان بود.