کتاب بلاتار، زمان بعد

Béla Tarr, le temps d'après
کد کتاب : 35366
مترجم :
شابک : 978-6008405054
قطع : رقعی
تعداد صفحه : 178
سال انتشار شمسی : 1398
سال انتشار میلادی : 2011
نوع جلد : شومیز
سری چاپ : 2
زودترین زمان ارسال : 10 اردیبهشت

بلاتار،پس از پایان
Béla Tarr, le temps d"après
کد کتاب : 9743
مترجم :
شابک : 9786006955827
قطع : رقعی
تعداد صفحه : 102
سال انتشار شمسی : 1401
سال انتشار میلادی : 2013
نوع جلد : شومیز
سری چاپ : 4
زودترین زمان ارسال : 10 اردیبهشت

معرفی کتاب بلاتار،پس از پایان اثر ژاک رانسیر

سکوت و سکون و سرما؛ نه از آن سرماهای استخوان سوز زمستان های سخت. که سرمای حاکم بر روابط انسانی؛ این ها شاید بن مایه های اصلی آثار بلاتار سینماگر معاصر مجارستانی باشد. سینماگری که فیلم هایش را با نگاهی رئالیستی و مستند گونه و همراه با دغدغه های اجتماعی جامعه ای زیر سیطره ی کمونیسم آغاز کرد و گام به گام به سوی سکوت رفت و در نهایت خاموشی.
رانسیر فیلسوف فرانسوی است که در کتاب بلاتار پس از پایان به بررسی آثار بلاتار پرداخته است. او در این کتاب از شیوه های تاریخ نگارانه ی مرسوم در تحلیل فیلم دوری می کند و با شیوه ی خاص خود اندیشه های اجتماعی و سیاسی بلاتار را واکاوی می کند.
از سالنمای پاییز (1984) تا اسب تورین (2011) ، فیلمساز مشهور مجارستانی ، بلا تار ، سقوط وعده های کمونیستی را دنبال کرده است. کتاب بلاتار پس از پایان، زمان یکنواخت کسانی نیست که دیگر به هیچ چیزی اعتقاد ندارند بلکه زمانی است که ما بیشتر به زمان حساسی که چون پارچه ای بدور حوادث پیچیده شده است علاقه نشان می دهیم تا به تاریخ و موفقیت ها یا شکست های آن. . این زمان، وقایع مادی ناب است.

کتاب بلاتار،پس از پایان

ژاک رانسیر
ژاک رانسیر (Jacques Rancière)‏ (۱۹۴۰-) فیلسوف فرانسوی، استاد فلسفه در مدرسهٔ دانش آموختگان اروپا در ساس فی و استاد بازنشستهٔ فلسفه در دانشگاه پاریس (سن دُنی) است. نام وی پس از همکاری در نگارش مشترک خوانش کاپیتال (۱۹۶۸) به همراه فیلسوف مارکسیست ساختارگرا، لوئی آلتوسر بر سر زبان‌ها افتاد.رانسیر در صفحاتی از مقالهٔ اول کتاب آزادسازی تماشاگر که عنوان کتاب هم هست، به زندگی خود و نسل خود اشاره می‌کند که در آن از یک سو باید به مبارزهٔ اجتماعی و چالش‌های طبقاتی و کمک به کارگ...
قسمت هایی از کتاب بلاتار،پس از پایان (لذت متن)
شبی در کنار خانواده؛ بر صفحه ی تلویزیون، کسی دارد فهرست وار نسخه ی رسمی تاریخ بشریت را مرور می کند. می گوید عصر انسان های اولیه، عصر فئودالیته و نظام سرمایه داری را از سر گذرانده ایم؛ فردا روزی هم کمونیسم از راه خواهد رسید. در چنین روزهایی سوسیالیسم دارد مسیر آن را باز می کند و به همین خاطر باید با رقیب آن که نظام سرمایه داری باشد، سخت پیکار کرد. زمانه ی رسمی در مجارستان پایان سال های ۱۹۷۰ این گونه است: زمانه ای خطی، با مراحل و وظایف کاملا تعریف شده. پدر خانواده در مردم پیش ساخته معنای این حرف ها را برای پسرش بازگو می کند؛ البته نمی گوید عقیده ی خودش درباره ی این حرف ها چیست. اما تماشاگر از یک چیز مطمئن است: این الگوی زمانی نه معیاری برای رفتارهای اوست و نه معیاری برای ادامه ی روایت.