گفتوگو همواره یکی از بهترین روشهای ورود به درون ماجراهاییست که چه از حیث تاریخی و چه از منظر فنی و نظری، ابهامات و چالههای بسیاری دارند. هر پژوهشی مبتنی بر ثبت و ضبط وقایع که انگارهای تحلیلی داشته باشد، نیازمند گفتوگوگر و گفتوگوشوندهی آگاه و مطلعیست که حقیقتها از جملههای میانشان هویدا شوند. کتاب «گفتوگوهایی پیرامون اقتباس ادبی در سینمای ایران» مجموعه گفتوگوهای هدفمندیست که «پرویز جاهد» در میانهی دههی 80 با جمعی از سینماگران، نویسندگان و منتقدان سینمای ایران، از مسعود کیمیایی، داریوش مهرجویی، بهمن فرمانآرا و ... گرفته تا محمود دولتآبادی، حسین مرتضائیان آبکنار، آیدین آغداشلو و ... انجام داده و در همهی گفتوگوها محوریت را بر موضوع اقتباس ادبی در سینمای ایران گذاشته است. گفتوگوهای کتاب با وجود روایتهای شخصی گفتوگوشوندهها، به خاصه سینماگرانی که اقتباس انجام داده و نویسندگانی که از آثارشان اقتباس شده، بهواسطهی ورود به موقع گفتوگوکننده به بحث و مطرح کردن پرسشهایی چالشبرانگیز، بهخوبی حقایقی را نه فقط دربارهی موضوع بحث بلکه دربارهی بسیاری از مسائل دیگر پیرامون ادبیات و سینمای ایران و در منظری کلیتر حوزهی فرهنگ ما، روشن کرده است. حرفهای داریوش مهرجویی دربارهی همکاری با غلامحسین ساعدی و مدعایش بر اینکه کسی جز خودش و بهمن فرمانآرا را نمیشناسد که به ادبیات معاصر ایران احاطه داشته باشد، یا ماجرای پرتنش اقتباس کیمیایی از داستان «آوسنهی بابا سبحان» دولتآبادی در فیلم «خاک» و البته رویکرد دقیق و قابل تأمل مرتضائیان آبکنار در مقام نویسندهای مسلط بر ادبیات و سینما و ... همگی هم به شناخت بهتر ما از وضعیت منجر میشوند و هم کمک میکنند تا به تحلیل بهتری از ماجرای اقتباس در سینمای ایران دست یابیم.
کتاب گفتگوهایی پیرامون اقتباس ادبی در سینمای ایران