میرزا علی امینالدوله (۱۲۵۹ ه.ق، تهران–۱۳۲۲ ه.ق، گیلان)، از رجال دوران قاجاریه و صدراعظم ایران بود. علیخان امینالدوله فرزند محمد خان مجدالملک سینکی، در ۱۸ ذیقعده ۱۲۵۹ در تهران به دنیا آمد. پس از انجام تحصیلات معمول نزد پدر دانشمند و اصلاحطلب خود، به آموختن زبان فرانسوی و معلومات جدید پرداخت و نوشتههای نویسندگان و دانشمندان غرب را مطالعه کرد در اوایل عهد ناصرالدین شاه منشی حضور بود و بیشتر رسائل شاه به قلم و انشای او تحریر میشد. در سال ۱۲۹۰ لقب امینالملک و منصب وزارت رسائل به او داده شد. در همان اوقات ادارهٔ پست به او سپرده شد و یک سال بعد ضرابخانهٔ دولتی نیز به او واگذار گردید. در سال ۱۲۹۷ وزارت وظایف و اوقاف که شغل پدریاش بود به دیگر مشاغل او افزوده شد. در سال ۱۲۹۹ لقب امینالدوله گرفت، و در سال ۱۳۰۴ به ریاست مجلس وزرا و دارالشورای کبری انتخاب شد.