دکتر مظفر بختیار زادهٔ ۲۸ آذر ۱۳۲۲ و درگذشتهٔ ۲۳ مرداد ۱۳۹۴، استاد دانشگاه تهران، ایران‌شناس، فرهنگ‌شناس، فارسی‌پژوه، نسخه‌شناس و مترجم بود. وی تحصیلات ابتدایی و متوسطه را در دبیرستان ادب و سعدی در اصفهان به پایان رسانید و در سال ۱۳۴۲ شمسی در رشته زبان و ادبیات فارسی در دانشگاه تهران پذیرفته شد، وی دوره کارشناسی را با احراز رتبه اول به پایان رسانید. وی در سال ۱۳۴۷ در مقطع کارشناسی ارشد رشته زبان و ادبیات فارسی دانشگاه تهران پذیرفته شد و این دوره را با احراز رتبه اول و دانشجوی ممتاز به پایان رساند و در سال ۱۳۵۵ به دریافت درجهٔ دکتری زبان و ادبیات فارسی از دانشگاه تهران نائل گردید. وی در سال ۱۳۴۴ در حالی که هنوز دانشجو بود، به پیشنهاد ذبیح‌الله صفا رئیس وقت دانشکده ادبیات و تصویب شورای دانشکده، به تدریس «تاریخ ادبیات» در آن دانشکده پرداخت و در سال ۱۳۴۵ به عنوان مربی رسمی تمام وقت مشغول به کار شد. در سال ۱۳۵۰ از سمت مربی به رتبهٔ استادیار، در سال ۱۳۵۵ به رتبهٔ دانشیار و در سال ۱۳۸۸ به رتبهٔ دانشگاهی استاد تمام ارتقاء یافت. وی در سال ۱۳۴۵ به دریافت نشان درجه اول دانش نائل آمد.
