اسماعیل حاکمی والا (زاده ۱۳۱۵ آبادان – درگذشتهٔ ۱ اردیبهشت ۱۳۹۶ تهران) استاد دانشگاه، پژوهش‌گر ادبیات و مترجم ایرانی بود. اسماعیل حاکمی والا، در آبادان متولّد شد. تحصیلات ابتدایی و متوسطه را در بوشهر، آبادان و شیراز گذراند و از دبیرستان سلطانی شیراز دیپلم ادبی گرفت. در ۱۳۳۴ به دانشکدهٔ ادبیات و علوم انسانی رفت و در رشتهٔ زبان و ادبیات فارسی درجهٔ لیسانس گرفت. در ۱۳۳۷ تحصیلات عالیهٔ خود را در دورهٔ دکتری زبان و ادبیات فارسی ادامه داد و در ۱۳۴۳ موفق به اخذ دانشنامه دکترا شد. عنوان رسالهٔ دکتری ایشان سماع در تصوّف نام دارد که به راهنمایی استاد سعید نفیسی نگارش یافته‌است. حاکمی والا، در کنار تحصیل در دانشگاه، در مدارس سپهسالار و دبیرستان مروی به تحصیل ادبیات عرب و علوم و معارف اسلامی نیز پرداخت و مقامات حریری مغنی‌اللبیب، مکاسب، شرایع و سیوطی را خواند. اسماعیل حاکمی از ۱۳۴۳ تا ۱۳۴۷ در وزارت آموزش و پرورش به خدمت پرداخت. در ۱۳۴۷ با درجهٔ استادیاری به دانشگاه تهران منتقل شد. در ۱۳۵۲ به درجهٔ دانشیاری و در ۱۳۶۲ به مرتبهٔ استادی نائل آمد و سرانجام در مهرماه ۱۳۶۹ به‌عنوان استاد ممتاز دانشگاه تهران برگزیده شد. حاکمی علاوه بر تدریس، عهده‌دار سمت‌هایی چون معاونت دانشگاه علامه طباطبایی و ریاست کتابخانه مرکزی دانشگاه تهران نیز بود. او اهل شعر است و در ۱۳۳۵هـ. ش مجموعه اشعار خود را با عنوان شکوفه منتشر کرد. استاد حاکمی والا که سال‌ها دچار بیماری پارکینسون بود روز جمعه ۱۳۹۶/۲/۱ در (۷۹) سالگی در تهران درگذشت.
