آنند رام (Anand Ram)، متخلص به "مخلص" ، شاعر و نویسنده ی پارسی گوی قرن دوازدهم هجری، در سودهره در بخش سیالکوت از توابع لاهور به دنیا آمد. مخلص در شاعری از استاد خود میرزا عبدالقادر بیدل پیروی می کرد و از بهترین شاگردان او بود؛ ولی سخنش از پیچیدگی ها و نازک خیالی های معماواری که در شعر بیدل دیده می شود، خالی است. علاوه بر قریحه ی سرشار آنند رام در شاعری، ذوق نکته یابی و نقادی وی نیز شایسته ی توجه است و سبک نگارش او در نثر هم به متانت و روانی مشهور بوده است؛ به گونه ای که مخلص را یکی از بهترین نویسندگان آن روزگار خوانده اند. هنگامه ی عشق، داستان منثور عاشقانه ای است که آنند رام مخلص در سال ۱۱۵۲ق. با ترجمه ی آزاد پدماوت ، یکی از افسانه های باستانی هند، سروده ی ملک محمد جایسی، با نثری شاعرانه و زیبا به رشته ی تحریر درآورد. در این نوشتار، به معرفی نسخه ی هنگامه ی عشق و مولف آن پرداخته شده است.