ابوالفضل خطیبی (۲۵ اردیبهشت ۱۳۳۹ در گرمسار – ۲۱ دی ۱۴۰۱) نویسنده، شاهنامه‌پژوه و پژوهشگر زبان و ادب فارسی بود که اکنون با درجهٔ استادیار، عضو هیئت علمی فرهنگستان زبان و ادب فارسی و مشاور علمی گروه فرهنگ‌نویسی است. خطیبی در سال ۱۳۳۹ خورشیدی در روستای امامزاده علی‌اکبر از توابع آرادان در شهرستان گرمسار زاده شد و دوران ابتدایی را در همان روستا و راهنمایی و دبیرستان را در آرادان سپری کرد. در سال ۱۳۵۸ در رشتهٔ تاریخ وارد دانشگاه شیراز شد و در ۱۳۶۵ مدرک کارشناسی گرفت. در سال‌های ۱۳۷۵–۱۳۷۸ دورهٔ کارشناسی ارشد را در رشتهٔ فرهنگ و زبان‌های باستانی ایران در پژوهشگاه علوم انسانی گذراند و در سال‌های ۱۳۹۰–۱۳۹۴ در همان پژوهشگاه در رشتهٔ زبان و ادبیات فارسی دورهٔ دکتری را سپری کرد و در ۲۵ آذر ۱۳۹۴ از رسالهٔ دکتری خود باعنوان «بررسی انتقادی مهمترین قطعات و بیت‌های الحاقی شاهنامه» دفاع کرد. از سال ۱۳۶۸ پس از اتمام دورهٔ سربازی در چند مرکز پژوهشی به فعالیت اشتغال داشت، از جمله: مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی (۱۳۶۸–۱۳۷۵)، مرکز نشر دانشگاهی و فرهنگستان زبان و ادب فارسی (از ۱۳۷۵ تا کنون). خطیبی عضو هیئت علمی و معاون گروه فرهنگ‌نویسی فرهنگستان زبان و ادب فارسی و معاون سردبیر مجلهٔ «نامه ایران باستان»، نگارندهٔ بیش از صد مقالهٔ علمی به ویژه دربارهٔ شاهنامه در دانشنامه‌ها و مجلات تخصصی ادبی بوده و در تصحیح شاهنامه با جلال خالقی مطلق در جلد هفتم همکاری داشته‌است.
