هاراطون «هارمیک» داویدیان (Haraton Davidian) (۲ اسفند ۱۳۰۳ تهران – ۲۱ آبان ۱۳۸۸ تهران) از بنیانگذاران روانپزشکی در ایران است. هاراطون داویدیان استاد روانپزشکی دانشگاه تهران است. هاراطون داویدیان در دوم اسفند ماه ۱۳۰۳ (۲۱ فوریه ۱۹۲۵) در تهران متولد شد. پس از گذراندن تحصیلات ابتدایی در دبستان کوشش و تحصیلات متوسطه را در کالج البرز یادبیرستان البرز، به پایان رسانید و سپس برای ادامه تحصیل در رشته پزشکی به دانشگاه علوم پزشکی تهران رفت و در سال ۱۳۲۷ از دانشکده مزبور فارغالتحصیل شد. پس از طی دوره دکتری پزشکی و گذراندن خدمت نظام وظیفه، در یازدهم مرداد ماه سال ۱۳۲۹ به دستیاری بخش جدید التأسیس بیماریهای روانی، وابسته به دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران انتخاب شد و خدمات دانشگاهی خود را از آن تاریخ آغاز کرد. هاراطون داویدیان به درخواست خودش در سال ۱۳۲۹ به دستیاری بخش جدید التأسیس بیماریهای روانی، وابسته به دانشکده پزشکی انتخاب شد و به همکاری با چهرازی و سپس ناصری در بیمارستان روزبه پرداخت. در سال ۱۳۳۴ با کسب موفقیت در امتحانات انتخاب رئیس درمانگاهی بیماریهای روانی، به منظور ادامه تحصیل عازم لندن شد و در سال ۱۳۳۷ دیپلم تخصصی بیماریهای روانی را از دانشگاه لندن (D.P.M) دریافت کرد.