یومنو کیوساکو (4 ژانویه 1889 - 11 مارس 1936) نام کوچک سوگیاما یاسومیچی، نویسنده ژاپنی دوره اوایل شیوا، کشیش ذن، مدیر اداره پست و ستوان فرعی بود. نام قلم تقریباً به معنای "شخصی است که همیشه خواب می بیند". نام دارما او Goshin-in Gin'en Taidō-koji بود. او رمان های پلیسی نوشت و به دلیل آوانگاردیسم و روایت های سورئالیستی، تخیلی و خارق العاده، حتی عجیب و غریب شهرت دارد.
کیوساکو یومنو نویسنده داستان های معمایی محبوبیتش را مدیون تخیل تاریک و تمایلش به عبور از مرزهای معمول این ژانر فانتزی است. می شود گفت زندگی اش به رنگارنگی نوشته های اوست. یومنو پسر سیاستمداری پشت پرده بود. گویا با پدرش سازگاری بسیار کمی داشته. خوشبختانه پدربزرگش او را زیر پروبالش گرفت و می گویند تئاتر نو و ادبیات کلاسیک چینی را حتی قبل از ورود به مدرسه ی ابتدایی یادش داد. یومنو در دانشگاه کی او توکیو درس خواند، اما پدر مجبورش کرد دست از تحصیل بکشد و او را به اداره ی مزرعه ای بزرگ فرستاد که یومنو در این کار شکست خورد. مدتی راهب بودایی شد، رهبانیت را کنار گذاشت و ازدواج کرد، نمایش نو را آموخت، جایی که حرفه ی نویسندگی را با نوشتن افسانه هایی برای کودکان آغاز کرد. بالاخره، در سی و پنج سالگی شروع به نوشتان داستان های معمایی کرد که شهرتش را مدیون همین داستان هاست. در سال 1936، ناگهان افتاد و مرد. چهل و هشت سال سن داشت.
