حسین خطیبی نوری (۳۱ تیر ۱۲۹۵ در تهران – ۳۱ شهریور ۱۳۸۰ در تهران) ادیب، شخصیت سیاسی و نویسندهٔ معاصر ایرانی بود. در سال ۱۳۳۰، پس از درگذشت ملک‌الشعراء بهار، کرسی استادی وی به دکتر حسین خطیبی نوری واگذار شد و از آن تاریخ تا دوران کناره‌گیری، به تدریس تاریخ تطور نظم و نثر و دستور زبان فارسی در دوره‌های لیسانس و دکتری اشتغال داشت. دکتر خطیبی، در کنار شغل دانشگاهی، مشاغل دیگری را نیز عهده‌دار شد. چندی ریاست کتابخانهٔ دانشکدهٔ حقوق دانشگاه تهران با او بود، و بعد مدیریت «روزنامهٔ رسمی کشور» را عهده‌دار شد. در دورهٔ حکومت دکتر محمد مصدق، مدیرکل دفتر نخست‌وزیری بود و تا زمان سقوط مصدق با او همکاری نزدیک داشت.
