امیرقلی امینی (زاده ۱۲۷۶ - درگذشته ۶ تیر ۱۳۵۷) نویسنده، روزنامه‌نگار، سیاست‌مدار، مترجم و پژوهشگر ایرانی بود. امیرقلی امینی در سال ۱۲۷۶ خورشیدی در اصفهان متولد شد. او در نوجوانی از هر دو پا فلج شد.[۱] با این حال، در حوزه روزنامه‌نگاری، ترجمه و فعالیت‌های سیاسی و امور خیریه‌ای بسیار فعال بود. امیرقلی امینی در فاصلهٔ سال‌های ۱۳۰۷ تا ۱۳۲۱، روزنامه اخگر و روزنامه‌ی اصفهان را از ۱۳۲۲ تا ۱۳۵۴ (جز یک دوره توقیف هشت ساله) در اصفهان منتشر کرد. او از سال ۱۳۲۲ تا ۲۸ مرداد، در صحنهٔ سیاسیِ اصفهان فعال بود و در سال ۱۳۲۴ حزب آزادی را تأسیس کرد که در ۱۳۲۵ در شعبهٔ حزب دموکرات ایران ادغام شد. امینی رئیس شعبه اصفهانِ این حزب بود. امیرقلی امینی پس از ۲۸ مرداد، به‌دلیل حمایت از دکتر مصدق و نهضت ملی شدن نفت، از فعالیت‌های سیاسی و حتی فعالیت‌های عام‌المنفعه به‌ناگزیر کناره گرفت، اما به فعالیت‌های فرهنگیِ خود ادامه داد. تأسیس جمعیت شیر و خورشید سرخ اصفهان در سال ۱۳۱۱ و تأسیس پرورشگاه کودکان اصفهان در ۱۳۱۳ از مهم‌ترین فعالیت‌های عام‌المنفعهٔ امینی‌ست. او هم‌چنین در فاصلهٔ سال‌های ۱۳۱۲ تا ۱۳۲۸ در چند دوره به عضویت انجمن شهر اصفهان برگزیده شد که در برخی از این دوره‌ها، ریاست انجمن را نیز برعهده داشت. او در ۱۳۵۷ درگذشت. خاطرات امیرقلی امینی، به کوشش محمدحسین خسروپناه برای اولین بار به‌صورت کتابی دردست انتشار است.
