دکتر داود پارساپژوه در سال ۱۳۲۰ در تهران متولد شد. ایشان پس از اتمام تحصیلات ابتدائی و متوسطه (دبیرستان هدف تهران) در سال ۱۳۴۴ لیسانس مهندسی جنگل و مراتع خود را از دانشگاه تهران دریافت کرد و در سال ۱۳۴۹ پس از اخذ فوق لیسانس و دکتری مهندسی در تکنولوژی چوب از کشور فرانسه (دانشگاه علوم نانسی) در دانشگاه تهران با مرتبه استادیاری به خدمت مشغول شد. وی دورههای متعدد تخصصی علوم چوب را در کشورهای فرانسه و سوئیس طی نموده و به زبان های فرانسه و انگلیسی آشنا و دارای سه کتاب تالیفی و ۳ کتاب ترجمه در زمینههای علوم چوب بودند که کتاب تکنولوژی چوب ایشان در سال ۱۳۶۷ به عنوان کتاب برگزیده ده ساله اخیر و کتاب حفاظت صنعتی ایشان به عنوان کتاب سال جمهوری اسلامی ایران در سال ۱۳۷۵ انتخاب شد. دکتر پارساپژوه در سال ۱۳۷۱ استاد برگزیده دانشگاه تهران و در ۱۳۷۲ به عنوان استاد نمونه دانشگاه های ایران شناخته شد. ایشان عضو دو انجمن بینالمللی آناتومی چوب (IAWA) و حفاظت چوب (IRG) بود و مقالات متعددی به زبانهای فارسی و خارجی منتشر و در نشستهای متعدد بینالمللی شرکت داشت. وی ۳ دوره مدیریت گروه علوم و صنایع چوب و کاغذ، ۴ دوره رئیس دانشکده منابع طبیعی دانشگاه تهران (به مدت یازده سال) و معاون پژوهشی این دانشکده (به مدت ۵ سال) را به عهده داشته و به مدت ۱۷ ماه نیز معاون دانشگاه تهران بودهاند. به علاوه در سال های بعد از انقلاب چندین دوره در هیئتهای ممیزه دانشگاه تهران و وزارت علوم نمایندگی و عضویت داشتهاند و در گروه برنامهریزی آموزش عالی کشاورزی به عنوان سرپرست کمیسیون برنامهریزی آموزشی چوبشناسی و جنگلداری شورای عالی برنامهریزی انجام وظیفه کردهاند. استاد دکتر پارساپژوه بیش از۲۰ سال در فرهنگستان علوم به عنوان عضو وابسته و رئیس شاخه چوبشناسی گروه علوم کشاورزی فعالیت داشته و مدت ۳ سال هم عضو شورای عالی پژوهش های علمی کشاورزی و منابع طبیعی کشور بودهاند و نیز در سمت سردبیر مجله منابع طبیعی ایران به مدت ۳ سال انجام وظیفه کردند که مجله مذکور به عنوان مجله قابل تقدیر از سوی دانشگاه تهران شناخته شد.