احمد بهمنیار (احمد دهقان)(۱۲۶۲–۱۳۳۴) روزنامهنگار، شاعر، محقق ایرانی و عضو پیوسته فرهنگستان ایران بود. بهمنیار در ۹ بهمن ۱۲۶۲ خورشیدی برابر با ۲۹ ربیعالاول ۱۳۰۱ قمری برابر با ۲۸ ژانویه ۱۸۸۴ میلادی در خانوادهای مذهبی در کرمان متولد شد. تحصیلات ابتدایی را نزد پدر خود، آقا محمدعلی، معروف به معلم که مردی ادیب و فاضل بود و در علوم عربی و ادب، ریاضی و نجوم مهارت داشت، فراگرفت. وی از سن شانزدهسالگی شروع به تدریس کرد و پس از مرگ پدر، حوزهٔ علمیه وی را به عهده گرفت و به کمک برادر بزرگترش، محمدجواد، آن را اداره کرد. در سال ۱۳۲۶ هجری قمری روش تدریس جدید را برگزید و در همان مدرسه پدر، مدرسهای چهارکلاسه به نام «تربیت» تأسیس کرد که بعدها به نام مدرسه «سعادت» نامگذاری شد. چندی بعد در بم نیز مدرسهای به نام «اسلامیه»، که پس از چندی به «عمادیه» تغییر نام داد، احداث کرد.