نسرین فقیه شاید از اولین معماران زن شناخته‌شده‌ی ایرانی باشد. دکترای معماری‌اش را درسال ۱۹۶۹م از دانشگاه ونیز گرفت. در سال ۱۹۷۳م در رشته‌ی طراحی محیط از مدرسه‌ی معماری دانشگاه یِیل فارغ‌التحصیل شد. سپس به ایران آمد. فقیه در سال ۱۳۶۲، یعنی ۱۹۸۲م از ایران خارج و به فرانسه رفت، و با آغاز به کار دفترش فعالیت‌های معماری‌اش را آغاز کرد. مرمت و طراحی داخلی موزه‌ی اورسی و هچنین بازسازی گنیجنه دائم ژرژپمپیدو از تجارب او در آن سال‌ها است.پروژه‌‌های او پیش از انقلاب مدیریت طرح تفصیلی اصفهان برای مهندسین مشاور ارگانیک و مدیریت بخش معماری موزه هنرهای معاصر را شامل می‌شوند. از دیگر کارهای نسرین فقیه می‌توان به طراحی دهکده‌ی خانواده خلیلی به همراه سهراب رفعت، خانه‌ی پیکاسو، برج چیتگر و خانه‌ای در شیب تند اشاره کرد. در مسابقه‌ی طراحی غرفه‌ی ایران در اکسپوی ۲۰۱۵ میلان به همراه شرکت نقش‌جهان پارس رتبه‌ی اول را کسب کرد، درمسابقه‌ی طراحی سفارت فرانسه در تهران دوم شد و در طراحی مرکز جهانی فرش مقام سوم را به دست آورد. نسرین فقیه از آن دسته از معمارانی است که در کنار طراحی، فعالیت‌های پژوهشی نیز دارد که از جمله‌ی آن‌ها می‌توان به مقالاتی درباره‌ی باغ‌های ایرانی و اسلامی اشاره کرد.
