نامم منوچهر و شهرتم پزشک است. متولد سال 1334. پدرم نزدیک صد سال عمر کرد. در جوانی که در هندوستان (بمبئی) چشمپزشکی میخواند، از طریق کنسولگری ایران موظف به انتخاب نامخانوادگی شد، پس پزشک را برگزید تا هم با تحصیلاتش مناسبت داشته باشد و هم یادآور حرفۀ موروثی پدرانش باشد که همگی طبیب و حکیم بودند. در حالیکه پدرم پزشکی پنجاه و شش هفت ساله، مسلط به سه زبان انگلیسی، فرانسه، عربی و کمی هم ترکی استانبولی، و مادرم 23 ساله و عاری از نعمت سواد بود. فرزند دوم بودم.