آیت الله سیدرضا برقعی در اول محرم 1346 هجری قمری مطابق با 1303 هجری شمسی در قم چشم به جهان گشود. محل تولد وی در محله ای به نام سیّدان بود. نَسب وی به حضرت موسی مبرقَعَ از فرزندانِ امام جواد7 (نهمین امام شیعیان) بر می گردد. مرحوم برقعی دورۀ ابتدایی را در مدرسه باقریه طی کرد و از هم شاگردی های آن دوره وی می توان از حضرات آیات آذری قمی و اثنی عشری نام برد. کلاس ششم ابتدایی را در مدرسه بزرگ قم یعنی حکیم نظامی به اتمام رساند و در سال 1320 برای ادامۀ دروس حوزوی وارد مدرسه فیضیه شد. دروسِ حوزوی را تا سطح خارج ادامه داد و از محضر حضرت آیت الله العظمی بروجردی و امام خمینی(ره) استفاده کرد. وی تفسیر قرآن را از مرحوم آیت الله حاج میرزا ابوالفضل زاهدی فرا گرفت و علاقۀ عجیبی به مرحوم حضرت آیت الله سیدصدرالدین صدر داشت. پس از آن برای تکمیل دروس حوزوی به نجف اشرف رفت و مدت 5 سال در آن جا به تحصیل پرداخت و از اساتید معظمی چون حضرات آیات عظام سیدیحیی یزدی و سیداحمد یزدی بهره های فراوان برد. او سپس به ایران بازگشت. در آن زمان مهمترین مسئله اجتماعی مطرح، آیندۀ جوانان و نوجوانان ایران بود، و مرحوم آیت الله سیدرضا برقعی برای تحقق اهداف اسلامی خودآگاهانه به استخدام وزارت آموزش و پرورش درآمد و با تلاش بسیار به همراهی و پایمردی رفیق شفیق خویش مرحوم شهید استاد دکتر محمدجواد باهنر توانست به سازمان تدوین و تألیف کتب درسی راه یافته و تألیف کتب تعلیمات دینی دوره دبستان، راهنمایی و دبیرستان را مطابق با روش های جدید تعلیم و تربیت و همراه با محتوایی کاملاً اسلامی و اصیل به عهده بگیرد. در این راه مرارت ها و زحمات بسیاری را متقبل شد. اما نتیجه کار درخشان بود. مرحوم برقعی در کنار خدمات خود در تألیف کتب درسی، به همراهی شهید دکتر باهنر و استاد دکتر علی گلزاده غفوری برای جبران کمبود کتب اسلامی به زبان ساده و برای استفاده عموم در آن دوران، اقدام به تأسیس دفتر نشر فرهنگ اسلامی نمودند. این مرکز مقدس به لحاظ نیّت خالص و پاک مؤسسان آن از زمان تأسیس در سال 1352 تا کنون توانسته است در اشاعه و گسترش علوم اسلامی مانند اصول، فقه، حدیث، علوم قرآنی، تاریخ اسلام، زندگینامۀ امامان بزرگوار، داستان های قرآن و ده ها رشته دیگر اسلامی در میان طبقات مختلف و اقشار متفاوت جامعه سهم به-سزایی داشته باشد.
