عمربن ابراهیم خیام، عالم، فیلسوف، ریاضیدان و شاعر ایرانی دورهی سلجوقی موضوع شمارهی هفتم مجلهی آنگاه قرار گرفته است. شهرت خیام به رباعیاتش برمیگردد که ادوارد فیتزجرالد نویسندهی انگلیسی آنها را به زبان انگلیسی ترجمه کرده است. شمارهی هفتم آنگاه همزمان با هزارهی خیام در تابستان ۱۳۹۷ منتشر شد.
در مطالب اولیه به ابعاد شخصیتی خیام پرداخته شده است. فرزاد مقدم در مطلبی با تیتر «منشور هزاران وجهی» دربارهی خیام و ابعاد گوناگون شخصیت پرآوازهی او نوشته است. او خیام را معمایی پیچیده برای کاشفان کیمیای دانش میداند. محمد میرزاخانی با مطلب «کدام خیام؟» روایتهای گوناگونی را که از خیام شده تحلیل کرده است. داریوش شایگان در مطلب «نیچهی خیامی یا خیام نیچهای» با نگاهی به تفکرات نیچه فیلسوف آلمانی به خصوص ایدهی بازگشت ابدی او مینویسد :«درک تفکر خیام، بهرغم سادگی گمراهکنندهی آن، سخت دشوار است. به ماسهی نرم میماند که از میان انگشتان فرومیریزد. هرچه در نگهداشتنش بیشتر بکوشی، زیر ظاهر دیدگاهی که در نگاه اول و از قرایٔت سطحی و اولیهی آن دریافت میشود، بیشتر از دستت فرو میلغزد.» بهارک محمودی با مطلب «از پیدا و پنهان حکیم» دربارهی حیات خیام در نیشابور و مجتبی موسوی با مطلب «خیام مجسم با دستی برزیر چانههایش» دربارهی مجسمههای خیام در چهارگوشهی دنیا نوشتهاند.
کتاب آنگاه 7