کتاب آنگاه ۱۵

شماره‌ی پانزدهم مجله فرهنگی‌هنری آنگاه با عنوان غم بزرگ؛ کار بزرگ و طرحی از توران میرهادی به روی جلد در پاییز ۱۴۰۰ منتشر شد. آنگاه در این شماره تلاش کرده است تا با نگاهی به منش و سبک و سیاق زیست توران میرهادی که همواره غم‌های بزرگش را به کارهای بزرگی در زمینه‌ی فرهنگ و هنر تبدیل کرد، غم بزرگ را از منظر و زوایای گوناگون تحلیل کند. از همین رو گفت‌و‌گوهایی با مقصود فراستخواه، جامعه‌شناس و محقق، عبدالرحمن نجل‌رحیم، متخصص مغز و اعصاب، مصطفی ملکیان، فیلسوف و متفکر و … ترتیب داده است. ناصر فکوهی در مطلب نخست بر آن شده است تا روزنه‌ای در دل سیاهی غم‌ها بگشاید و با رویکردی تاریخی‌فرهنگی به آن برسد که چه امری انسان‌های بزرگ را بر آن داشت تا از غم‌هایشان گذر کنند و به چیزهایی فراتر از آن بیندیشند. فرازی از زندگینامه‌ی توران میرهادی با تیتر افسانه‌ی پیروز به قلم فاتح صهبا نوشته شده است. در ادامه مطالب و یادداشت‌هایی از تورج دریایی، فرزاد مقدم، علی امیرریاحی، مهدی یزدانی‌خرم، احسان عبدی‌پور و کاوه فولادی‌نسب منتشر شده است. عالیه عطایی با مطلب لکه‌ها، غم افغانستان را از منظر خود روایت کرده و مهراوه فردوسی از غم زنان نوشته است. در کنار مطالب خواندنی دیگری از حسین گنجی، محسن میرکلایی، پژمان موسوی، عماد قرشی و مجید احمدی‌نیا طرح‌هایی از علی خسروی و هادی حیدری و مجموعه عکس‌هایی از غم‌های کوچک و بزرگ به همت مریم دشتی در این شماره چاپ شده است. آنگاه شماره پانزدهم کوشیده است در ۲۴۸ صفحه بتواند یاد و خاطره‌ای از رویکرد توران میرهادی و کارهای بزرگ او زنده نگه دارد شاید آنگونه که آرش تنهایی در سرمقاله‌اش نوشته است، پژواکی باشد برای صدای صلح انسان‌ها و تلاش برای آزادی و آبادی ایران.