آلکساندر گتلیب باومگارتن (۱۷۶۳-۱۷۱۴)، فیلسوف آلمانی، مشهور به بنیانگذار علم استتیک، و یا چنانکه در فارسی متداول شده موسّس رشتهٔ «زیباییشناسی» است. باومگارتن جزو فیلسوفان مکتب اصالت عقل (راسیونالیسم) است، یعنی خلف دکارت و سلف کانت است و کانت او را به عنوان «تحلیلگر فلسفی» ستوده است. تأمّلاتی در باب شعرسرایی نخستین اثر او و نخستین متنی است در عصر مدرن که در آن، اصطلاح قدیمی استتیک بر علمی جدید اطلاق شده است. با این حال دلایل باومگارتن برای برگزیدن این اصطلاح و معنای آن، مسیری را که طی میکند، بسترهای طرح موضوع و تقریر محلّ نزاع، روش او و مساهمت او در مطالعات نظری هنرها همچنان برای بسیاری مبهم و یا مغفول مانده است. از همینرو، مطالعهٔ این کتاب برای کلّیهٔ دانشجویان و علاقهمندان به مباحث فلسفی دربارهٔ تمام هنرها، و نه صرفا شعرسرایی، و همچنین برای متخصّصانی که به مسئلهٔ تأسیس این علم و استقلال آن میاندیشند، ضروری است. این کتاب علاوه بر آنکه از کتب پایه و اساسی رشتهٔ زیباییشناسی است، نوعی بوطیقا (فنّ شعر) هم هست و میتواند به کار هنرمندان و شاعران نیز بیاید.
کتاب تاملاتی در باب شعر سرایی