1. خانه
  2. /
  3. کتاب مجلس افروز

کتاب مجلس افروز

نویسنده: نادر مجد
پیشنهاد ویژه
3.1 از 1 رأی

کتاب مجلس افروز

مجموعه مقالات درباره موسیقی ایرانی
Majles Afroz
انتشارات: اریش
٪20
140000
112000
معرفی کتاب مجلس افروز
این کتاب شامل 30 مقاله با موضوعاتی ازجمله شرایط تاریخی موسیقی ایران، چگونگی یادگیری موسیقی، اهمیت و اعتبار موسیقی ملی، جایگاه اساتید و بررسی آثار آنهاست.
در آغاز کتاب، مبحث برون‌گرایی در برابر درون‌گرایی در موسیقی ایران بررسی و بیان شده که موسیقی چگونه می‌تواند بر عواطف، احساسات و هیجانات انسان تأثیر بگذارد و وی را وارد جهان انتزاعی بکند؛ جهانی که گاه انسان در آن میل به خلوت و انزوا و گاهی میل به ازدحام و سرخوشی حاصل از مستی دارد.
در همین جهان انتزاعی است که انسان گاهی آن‌ چنان با موسیقی خو می‌گیرد که فقط سخن از عشق و معشوق و زیبایی‌های آن در میان است و گاهی هم صرفا سخن از درد هجران معشوق است. با توجه به این نابسامانی‌ها در جهان، هنرمند می‌تواند نقش موثری در بهبود اذهان مشوش آدمیان داشته باشد.
هنرمند در فرایند خلق موسیقی نیز مانند شعر و ادبیات به درون و بطن خود نگاه می‌کند و مواد اولیه هنر خود را که حاصل تجربیاتش است، می‎سازد و برای تسکین آدمیان، آن را به موادی اصیل، موزون و اثربخش بدل می‌کند.
درباره نادر مجد
درباره نادر مجد
نادر مجد، اقتصاد دان، موسیقی دان، شاعر و نویسنده،  یکی از هیئت موسسین کانون دوستداران فرهنگ ایران میباشد. او در نوامبر ۱۹۴۴ در شهر ساری ایران متولد شد. او سنتور و ویلون را در سن ۶ سالگی آموخت. سپس تار و سه تار را از پدر و عموی خود که هر  دوموسیقی دان های هنرمندی بودند فرا گرفت. در سن ۱۰ سالگی کمانچه آموخت. نادر در سال ۱۹۹۷ مرکز موسیقی سنتی ایران را در شهر وینای ویرجینیا تآسیس نمود. نادر در کنسرت های بسیاری برنامه های موسیقی برگزار کرده است. همچنین در رادیو و تلویزیون ها برنامه های موسیقی داشته است. او آفریننده بسیاری از ارکسترها، و آهنگ های سنتی و رنگی میباشد. نادر نویسنده بسیاری مقاله و یک کتاب شعر نیز میباشد. نادر با همسر و ۲ فرزندش در ویرجینیا زندگی میکند.
قسمت هایی از کتاب مجلس افروز

موسیقی عصاره روح آدمی در هیجان بودن است. آنجا که سخن ازگفتن می ماند، موسیقی آغاز می شود. در انجیل یوحنا می خوانیم: «در آغاز کلمه بود و کلمه نزد خدا بود» و بدین ترتیب هدف و وسیله، خالق و مخلوق، عابد و معبود و عاشق و معشوق درهم مستحیل می شوند، اما اگر خدا و کلمه بیان واقعیت های هستی اند، موسیقی بیان هستی، بی واژه است. شوپنهاور نخستین کسی بود که می گفت همۀ هنرها می خواهند به موسیقی برسند. او که از کیفیت انتزاعی موسیقی سخن می گفت، بر این باور بود که «در موسیقی و تنها در موسیقی هنرمند می تواند مستقیما با مخاطبان خود طرف شود، بی وساطت وسیله ای که عموما برای مقاصد دیگر هم به کاربرده می شود.

اولین نفری باشید که نظر خود را درباره "کتاب مجلس افروز" ثبت می‌کند