این کتاب شامل 30 مقاله با موضوعاتی ازجمله شرایط تاریخی موسیقی ایران، چگونگی یادگیری موسیقی، اهمیت و اعتبار موسیقی ملی، جایگاه اساتید و بررسی آثار آنهاست.
در آغاز کتاب، مبحث برون‌گرایی در برابر درون‌گرایی در موسیقی ایران بررسی و بیان شده که موسیقی چگونه می‌تواند بر عواطف، احساسات و هیجانات انسان تأثیر بگذارد و وی را وارد جهان انتزاعی بکند؛ جهانی که گاه انسان در آن میل به خلوت و انزوا و گاهی میل به ازدحام و سرخوشی حاصل از مستی دارد.
در همین جهان انتزاعی است که انسان گاهی آن چنان با موسیقی خو می‌گیرد که فقط سخن از عشق و معشوق و زیبایی‌های آن در میان است و گاهی هم صرفا سخن از درد هجران معشوق است. با توجه به این نابسامانی‌ها در جهان، هنرمند می‌تواند نقش موثری در بهبود اذهان مشوش آدمیان داشته باشد.
هنرمند در فرایند خلق موسیقی نیز مانند شعر و ادبیات به درون و بطن خود نگاه می‌کند و مواد اولیه هنر خود را که حاصل تجربیاتش است، میسازد و برای تسکین آدمیان، آن را به موادی اصیل، موزون و اثربخش بدل می‌کند.
کتاب مجلس افروز
