اثر حاضر که در ((مجموعه اسناد و مدارک تاریخی دوران قاجار)) به چاپ رسیده، پژوهشی است درباره خاطرهنویسی ایرانیان در دوره قاجاریه .از اواسط قرن نوزدهم میلادی تا انقلاب مشروطه و اهمیت آن برای پژوهش در دوره قاجاریه. نویسنده در این کتاب ضمن بررسی کتابهای خاطرات، سفرنامهها، سرگذشتنامهها و خاطرات گوناگون، به طور اخص، خاطرات ((امینالدوله)) و ((ظهیرالدوله)) را به دیده نقد نگریسته است .کتاب از پنج بخش با این عناوین و مباحث تشکیل شده است1 : دیباچه2 ; خاطرات :الف: میرزا محمدصالح شیرازی :از پیشروان خاطرهنویسی نوین ایران; ب :خاطرات سفر از سال 1820به بعد3 ; امینالدوله4 ; درویش دموکرات ظهیرالدوله در همدان ( 1324/ 1906م)5 ; فهرست منابع و ماخذ.
کتاب خاطرات نویسی ایرانیان