«تماشاخانه»، عنوان کتابی به نگارش علی نصیریان، بازیگر بزرگ تئاتر و سینمای ایران است که در دههی هشتاد توسط نشر قطره چاپ و به بازار عرضه شده است. این کتاب به متنهای نمایشیای میپردازد که این بازیگر نامآشنا آنها را به رشتهی تحریر درآورده است. درواقع این کتاب، مجموعهای از چند نمایشنامه است که نویسنده آنها را در طول زمان به روی صحنه برده است. البته باید این نکته را در نظر گرفت که این نمایشها صرفا به متن متکی نبوده و روی صحنه و درحین اجرا قوام پیدا کردهاند. خواندن نمایشنامه، بهخصوص برای کسانی که کار تئاتر انجام میدهند، دانشجوی این رشته هستند و یا در این زمینه تحقیق میکنند، یکی از کارهای ضروری و روزمره است، اما خواندن این کتاب میتواند برای مخاطبان دیگر نیز جذاب باشد؛ چراکه این نمایشنامهها به قلم بازیگر بزرگی نوشتهشده که ید طولایی در این عرصه دارد. کسی که عمرش را صرف این حرفه و هنر کرده و در این مسیر موفق بوده است. علاوهبر این، ارزش تاریخی این متون را نیز نباید نادیده گرفت. کسانی که به تاریخچهی هنر نمایش در ایران علاقه دارند و یا در این حوزه فعالیت و پژوهش میکنند، درحین خواندن این کتاب حال خوشی را تجربه میکنند. در بخشی از این کتاب یک سخنرانی و یک مقاله آورده شده که درباهی نمایش «تخت حوضی» است. نویسنده، این نمایشنامهها را در طول سالهای 1335 تا 1350 به رشتهی نگارش درآورده است. این هنرمند از دههی سی، در نمایشهای حرفهای بازیگری و نویسندگی میکرد. او در سال 1380 بهعنوان چهرهی ماندگار ایرانی در رشتهی بازیگری شناخته شد و نشان درجه یک هنری را اخذ کرد. این هنرمند سیمرغ بلورین نقش اول و نقش مکمل مرد را نیز از آن خود کردهاست. «افعی طلایی»، «بلبل سرگشته»، «سیاه»، «هالو»، «نگار»، «رویا»، «لونهی شغال» و «بنگاه تئاترال» نام نمایشنامههایی است که در این کتاب به چاپ رسیدهاند.
کتاب کتاب تماشاخانه