کتاب در مه بخوان

نمایشنامه‌ی «در مه بخوان» از تازه‌ترین آثار چاپ‌شده‌ی اکبر رادی، نویسنده‌ای است که نامش با نمایشنامه‌نویسی مدرن ایران گره خورده. این اثر، یکی از آخرین جلوه‌های نگاه اجتماعی و زبان خاص رادی به شمار می‌رود.
نمایشنامه در بستر دهه‌ی پنجاه شمسی روایت می‌شود؛ زمانی که چند معلم سپاه دانش به روستایی دورافتاده در گیلان اعزام می‌شوند و در خانه‌ای اربابی که اکنون به خانه‌ی معلم تبدیل شده، ساکن می‌شوند. فضای مه‌آلود شمال، نمادی می‌شود برای ابهام اخلاق، قدرت و مسئولیت. در «در مه بخوان»، شخصیت‌هایی چون ناصر نیاکویی (معلمی متعهد)، هوشنگ بقراطی (مدیری مستبد)، و معلمان بی‌تفاوتی چون احمد قبله‌گاهی یا اشکبوس، درگیر بازی‌های پنهان و آشکار قدرت، میل، ترس و بی‌تفاوتی می‌شوند.
رادی، همچون همیشه، از موقعیت اجتماعی ساده‌ای نقطه‌ای می‌سازد برای بررسی تنش‌های عمیق اخلاقی و فرهنگی. رابطه‌ی ناصر و انسیه، معصومانه و روشن است، اما در پس آن، نبردی پیچیده میان آرمان‌گرایی و فساد جاری‌ست. «در مه بخوان» یکی از پیچیده‌ترین آثار رادی در زمینهٔ تضادهای درونی شخصیت‌ها و تقابل ارزش‌هاست. نمایشنامه از روایتی خطی فراتر می‌رود و با بهره‌گیری از زبانی شاعرانه و دیالوگ‌هایی ظریف، فضایی وهم‌آلود و در عین حال ملموس خلق می‌کند. در این اثر، مه نه‌تنها یک وضعیت جغرافیایی، بلکه استعاره‌ای از شرایط اخلاقی جامعه است؛ فضایی که در آن خطوط میان خوب و بد، درست و نادرست، به‌سادگی قابل تشخیص نیستند. «در مه بخوان» گواهی‌ست بر پختگی زبان و نگاه اکبر رادی در واپسین سال‌های فعالیتش. او با نگه‌داشتن ریشه در واقعیت، و چشم‌داشتن به امر کلی، نمایشی خلق می‌کند که هم درباره‌ی روستا و آموزش است، هم درباره‌ی انسان و وجدان. این اثر جایگاه تثبیت‌شده‌ی رادی در میان نویسندگان معاصر را بار دیگر یادآور می‌شود.
«در مه بخوان» نمایشی‌ست از مواجهه‌ی انسان با مه، با مرزهای اخلاق، با وسوسه‌های قدرت و فراموشی تعهد. اثری که از دل تاریخ معاصر، پرسشی فلسفی و انسانی را پیش می‌کشد: در مه، چه باید دید؟ و چگونه باید خواند؟