کتاب هاملت با سالاد فصل

ادبیات ‌معاصر ایران، همواره شاهد چهره‌های درخشانی بوده و نویسندگان و ادیبان نامداری را پرورش داده است. این هنرمندان هر کدام به نوبه‌ی خود استعداد و مهارتی بی‌نظیر داشته و از توانایی‌های فراوانی برخوردار بوده است. حضور افرادی همچون نیما یوشیج، بهرام صادقی، اسماعیل فصیح، مهدی اخوان ثالث، سهراب سپهری، صادق هدایت، غلامحسین ساعدی، ابراهیم گلستان، محمود دولت‌آبادی، فروغ فرخزاد، بهرام بیضایی و بسیاری دیگر به‌عنوان نویسندگان و شاعران معاصر ایران، گواهی بر تأیید ارزش و اهمیت ادبیات‌ این کشور است. یکی از مهم‌ترین و شناخته‌شده‌ترین این هنرمندان، در شکل‌گیری و توسعه ادبیات نمایشی ایرانی نقش به‌سزایی داشته است، اکبر رادی، نمایشنامه‌نویس ایرانی است. اهمیت رادی در ادبیات ایران، به‌واسطه‌ی استفاده از زبان روزمره طبقات مختلف در آثارش، و بیان مسائل و مفاهیم بنیادین از طریق آن‌ها شکل‌ گرفته است. ازاین‌جهت به او لقب چخوف ادبیات ایران را داده‌اند. رادی با خلق آثاری ارزشمند و قابل‌تأمل از جهات مختلف، تأثیر غیرقابل‌انکاری بر ادبیات ‌معاصر ایران، به‌ویژه ادبیات نمایشی باقی گذاشته و ازاین‌جهت، مطالعه‌ی آثار او از اهمیت قابل‌توجهی برخوردار است. کتاب «هاملت با سالاد فصل» یکی از متون نمایشی مهم و ارزشمند این نویسنده است. نویسنده در این کتاب، نویسنده‌ی داستان زوج جوانی را به روایت می‌کند که بعد از هفت سال ماه‌ عسل به خانه باز می‌گردند. شخصیت‌های اصلی این اثر «پروفسور دماغ چخ بختیار» و «مه‌سیما» نام دارند که هر کدام متعلق به طبقه‌ای خاص و متفاوت از جامعه هستند. مه‌سیما از خانواده‌ای ثروتمند و اشرافی است و پروفسور دماغ رشته‌ی فلسفه خوانده و به‌نوعی به قشر روشنفکر جامعه تعلق دارد. این دو هیچ تناسبی با همدیگر ندارند و مه‌سیما نیز می‌خواهد برای اولین‌بار همسرش را با پدربزرگ، پدر و عمویش آشنا کند. آن‌ها پس از آنکه همدیگر را ملاقات می‌کنند، شروع به تحقیرکردن و سوال‌پیچ کردن پروفسور دماغ می‌کنند و از انتظارات و خواسته‌های مختلف خود می‌گویند. سرانجام او به‌خاطر فشار جمعی بسیار، توان دفاع از خود را نیز از دست می‌دهد و اتفاق عجیبی برایش رخ می‌دهد. مطالعه‌ی این اثر به دلیل محتوای جذابی که دارد و همچنین نثر شیوا و روان آن، تجربه لذت‌بخش را برای خوانندگانش به ارمغان می‌آورد.