جلال الدین محمد معروف به مولانا و مولوی در خراسان بزرگ، در شهر بلخ، که از مراکز مهم فرهنگ ایرانی و زبان و ادب پارسی بوده زاده شد و به همین سبب به بلخی شهرت یافت. وی آنگاه که کمتر از پانزده سال داشت به علل ختلف که اهم آنها خطر حمله ویرانگر مغولان به خراسان و ناامنی آن دیار بود، به همراه پدر و سایر اعضای خانواده، به روم مهاجرت کرد و سرانجام بنا به دعوتی که علاءالدین کیقباد، پادشاه سلجوقی روم از پدر او، بهاءولد به عمل آورد، در قونیه رحل اقامت افکند و به همین سبب به رومی نیز شهرت یافت.
کتاب جان و جهان