نمودار شعر فروغ در این دوره یک نمودار منظومه ای نیست. یعنی شعرها با شکل مشخص حول مرکزی واحد نمی چرخند، بلکه نموداری "کیهانی" است. اگرچه مرکزیت شعرش دنیای فردی اوست اما شعرها با شکل هایی رشد یابنده در درون از این مرکز منشعب می شوند. وسعت شعر فروغ را از این منظر باید نگاه کرد؛ مرکزی که اجزای منشعبش از درون رشد می کنند و خود نیز رشدی مداوم در درون دارد.
کتاب روشنای آیه تاریک