باید مطمئن باشیم که منابع فردوسی موجز و حوادث کلی و استخوان بندی داستان ها و آرایش و پیرایش صحنه ها و گفت و گوهای میان قهرمانان حاصل آفرینندگی هنری و تخیل شاعرانه خود فردوسی است.شاهنامه، نه تاریخ خشک حوادث و فرمانروایان، و نه افسانه و قصه ی محض است، بلکه سراسر آن بیان جهان بینی انسانی و خردمندانه فردوسی است. فردوسی بالاتر از یک شاعر بزرگ، حکیم بزرگ و معلم بزرگ ایران زمین است.نخستین سوال این بوده که کتابی با این عظمت با این همه افسانه و داستان و تاریخ، از کجا آمده و به صورت منبع کار فردوسی تدوین شده است؟
کتاب در باب بینامتنیت