کورش کرمپور، ۴۰ ساله و اهل آبادان، از شاعران و روزنامهنگاران ادبیات ایران و آبادان است. وی آثاری مانند «ولد زن» را در سال ۱۳۸۰، ««صادره از آبادان» را در سال ۱۳۸۳ و اخیرا هم «پروردگارا ایران را به خاطر بسپار.» را منتشر کرد. او صاحبامتیاز و مدیر مسئول هفته نامه «یادگاری»، اشعاری به گویش آبادانی سروده که در میان مخاطبینش خصوصا در استان خوزستان جایگاه ویژهای یافتهاست.
نمک خونم گل آلاله داره
به هر برگ گلش صد ناله داره
دلم گهواره و گهواره ام دل
بزرگش کرده ام از آب و از گل
بزرگش کرده ام با کاکل خون
بلا دورش ز چشمون غریبون
فدای قدو بالای قشنگش
سوار اسب و دوشش تفنگش
نمکخونم به جمگ دیب می ره
کمر بسته قطار پر فشنگش