کتاب روندهای جدید در مدیریت دانش سازمانی

مدیریت دانش، ایده جدیدی نیست، چرا که مکتب تیلوریسم با طرح اصول مدیریت علمی سعی داشت به نظم­ دهی و استاندارد سازی سازمان و مدیریت بپردازد. امروزه، استراتژی کدگذاری مدیریت دانش هم به همین مفهوم اشاره دارد. اما آنچه که در خصوص مدیریت دانش مهم جلوه می‌کند، ماهیت تکاملی آن است. مدیریت دانش در بیست سال گذشته، به دنبال جایابی خود به عنوان یک سیمای جدیدی از سازمان و مدیریت بوده و این حرکت با ظهور ایده­ های جدید، کماکان ادامه دارد. جدیدترین بحث­ های حوزه مدیریت دانش این است که نظریه‌های آن به جای انجام تحقیق برای تبیین رابطه بین عوامل دانش و مزیت رقابتی، نیاز به سوالات و روندهای جدید دارد. به همین دلیل، واکاوی مسائل و روندهای جدید در این عرصه، قابل توجه است. در کشور ما مدیریت دانش، حوزه جدیدی است که جنبه نظری آن بر جنبه عملی غلبه دارد. در حالی که مدیریت دانش در اروپا و آمریکا از بطن کار و مساله استخراج شده است، اما به نظر می‌رسد که این موضوع هنوز از درون شرکت‌های ما جوشش نکرده است و کماکان انتزاعی بوده و به صورت تئوریک دنبال می‌شود. شاید با تعامل صنعت و دانشگاه بتوان مولفه­ های مدیریت دانش در ایران را از درون شرکت‌ها استخراج و بدین ترتیب جنبه عملی مدیریت دانش را برجسته کرد. البته، نظری بودن مدیریت دانش در ایران یک امر طبیعی بوده و در گذر زمان می­توان آن را عملیاتی کرد. نگارندگان در این مجموعه، گفتارهایی در خصوص روندهای جدید مدیریت دانش مطرح کرده­اند. در فصل اول، آینده کار دانشی و سازمان­های دانش محور از منظر هولتس هوس بررسی شده است. در فصل دوم، مفهوم دانش روایتی که اخیرا در مطالعات مدیریت باب شده است، آورده شده است. در فصل سوم، برای ارتباط دهی صنعت و دانشگاه از مفهومی به نام واسطه­ گری دانش یاد شده است که اخیرا در اروپا تئوریزه شده است. در فصل چهارم با بهره­ گیری از مدیریت دانش، به بازنگری در مفهوم شایستگی­ های بنیادی در مدیریت استراتژیک پرداخته ­ایم. در فصل پنجم، با بهره­ گیری از اندیشه­ های پست مدرن، به بررسی مدیریت دانش در محیط کار فرانوگرا پرداخته ­ایم. در فصل ششم، روندهای تکنولوژیک جدید در مدیریت دانش، مانند پردازش ابری و هوش تکنولوژیکی تحلیل شده است. در فصل هفتم، کارکرد‌های انجمن‌های خبرگی به عنوان مدلی از مدیریت دانش آورده شده است. فصل هشتم به مفهوم بهره­وری کارمند دانشی از منظر هولتر و اسچلر پرداخته است. در فصل نهم مفهوم جدیدی تحت عنوان زیبایی شناسی سازمانی آورده شده که نوعی دانش جدید در عرصه سازمان محسوب می­شود. فصل آخر هم روایتی از چالش­های مدیریت دانش در برخی سازمان­های داخلی است. به هر حال، نگارندگان در این مجموعه، روندهای جدید در عرصه دانش سازمانی را رصد کرده و به دنبال تبیین ماهیت کار دانشی و کارمند دانشی در سازمان­های دانش محور هستند.